Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΕΡΟΘΗΡΑΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΙΝΤΕΡ

Ο Μαξ Καρλί έλεγε :

Είναι δυνατόν ένας τόσο μεγάλος σκύλος να προκαλεί αμηχανία σε τόσους κυνηγούς;

Ο Μαξ Καρλί "ζωγραφίζει" το πορτρέτο μιας παρεξηγημένης διάνοιας, εμπνευσμένος από την ιστορία του Μικρού Πρίγκηπα.
Το παραμύθι είναι τόσο αληθινό, όσο και οι απίστευτες δυνατότητες του τετραπόδου πρωταθλητή κυνηγού...

Kάποτε στην τάιγκα της Σιβηρίας, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από κάθε ίχνος πολιτισμού, μια φωνούλα μου είπε: "σε παρακαλώ, ζωγράφισε μου ένα Πόιντερ". Μια και δεν ξέρω να ζωγραφίζω, αποφάσισα να χαρίσω σ' αυτόν το Μικρό Πρίγκιπα ένα γραπτό πορτρέτο αυτού του σκύλου, έτσι όπως τον γνωρίζω μέσα από τη συνεργασία μας στο κυνήγι...

"Αυτά έχω να σου πω: το Πόιντερ είναι μεγαλόπρεπο και δυνατό στο σώμα. Είναι αθλητής υψηλού επιπέδου.

Κρατάει πάντα ψηλά το κεφάλι για να δέχεται καλύτερα τις μυρωδιές στα ορθάνοιχτα ρουθούνια του. Το στέρνο του είναι φαρδύ γιατί κρύβει πνευμόνια και καρδιά αθλητή.
Τα πόδια του είναι μυώδη γιατί είναι φτιαγμένα για τρέξιμο.
Πατάνε γερά στη γη για να μπορούν να καλύψουν όλα τα εδάφη. Το Πόιντερ τρέχει παντού, μακριά και γρήγορα. Έτσι είναι, γι' αυτό φτιάχτηκε, γι' αυτό γεννήθηκε. Δεν είναι τυχαίο αυτό είναι αποτέλεσμα ερευνών, είναι αποτέλεσμα δρακόντειας επιλογής.
Το σημερινό Πόιντερ δημιουργήθηκε από την εργασία των ανθρώπων εκείνων που χρειάζονταν ένα γρήγορο σκύλο.

Προτιμά τη μοναχική έρευνα

Δε θα σου κρύψω ότι ενδέχεται να βρεις στο δρόμο σου και μία εξαίρεση, ένα σκύλο που τρέχει μόνο για το κατόρθωμα, για τη δόξα, μεθώντας από την ταχύτητα του.
Αυτός ο υπέρ του δέοντος ενθουσιώδης σκύλος δυσφημεί ολόκληρη τη φυλή των Πόιντερ. Οι νεοφώτιστοι του χώρου που τον συναντούν έστω μία και μοναδική φορά δε σταματούν ποτέ να μιλούν γι' αυτόν.
Είναι σαν να έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με το σατανά και χάνουν για πάντα την ικανότητα να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό.

Ο σκύλος αυτός δεν ψάχνει να βρει το θήραμα, το θήραμα είναι αυτό που πέφτει πάνω του. Μια τέτοια συμπεριφορά δικαιολογεί απόλυτα την κακή του φήμη. Όπως όμως συμβαίνει και στον άνθρωπο, δίπλα στους χειρότερους υπάρχει και ο καλύτερος. Το Πόιντερ έχει μια ιδιαιτερότητα, τα ελαττώματα του όταν έχει είναι όπως και τα προτερήματα του, δηλαδή μεγαλειώδη! Θα πρέπει όμως να σου μιλήσω για τα καλά άτομα, αυτά που ανταποκρίνονται στη φυλή τους, που στέκονται στο ΰψος της και είναι προϊόντα ξακουστής και σοβαρής εκτροφής.

Η δημιουργία των Πόιντερ δεν είναι μια απλή εμπορική υπόθεση αλλά μια έρευνα που ανανεώνεται μετά από κάθε γέννα, αφού πριν την ανάμιξη αίματος γνωρίζουμε καλά ποιο είναι το αποτέλεσμα που θέλουμε να πετύχουμε.




Η ταχύτητα δεν είναι το παν

Αν θέλουμε να έχουμε ένα καλό κυνηγετικό Πόιντερ, θα πρέπει να μάθουμε να δίνουμε προτεραιότητα στις ανιχνευτικές του ικανότητες, που είναι αδιαχώριστες από την εξυπνάδα και την όσφρηση του. Δεν μπορούμε να παίζουμε ρωσική ρουλέτα με τις μελλοντικές γενιές, διακινδυνεύοντας τη φήμη ολόκληρης της φυλής.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι βρίσκουμε πάντα τα καλύτερα άτομα στα ίδια μέρη, εκεί όπου οι εκτροφείς δεν ενεργούν τυφλά και δε στηρίζουν τα πάντα στην ταχύτητα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργήσουν άτομα που μόλις αφεθούν τρέχουν ασταμάτητα, και το μόνο που τα σταματάει είναι η κακή τους φήμη...
Πρέπει να ξέρεις πως η ταχύτητα είναι, έτσι κι αλλιώς, στα γονίδια του Πόιντερ. Αυτό που έχει σημασία είναι να συνοδεύεται από καλή όσφρηση, ζωηρή φαντασία και πάθος στα πόδια.

Όλες αυτές οι ικανότητες αλληλοσυνδέονται, η μία υπηρετεί την άλλη μέχρι το τελικό αποτέλεσμα, την απόλυτη φέρμα... το Πόιντερ κοκαλώνει, δεν κουνιέται ούτε μια τρίχα του. Μόνο ένα ίχνος ρίγους το διαπερνάει. Φέρμα στη μέση του καλπασμού. Ούτε δευτερόλεπτο χαμένου χρόνου.

Στο κυνήγι

Χάρη στο Πόιντερ μπορούμε να εισχωρήσουμε σε εδάφη που η έκταση του μας αποθαρρύνει, ή ακόμα και σε εδάφη όπου το υψόμετρο μας τρομοκρατεί, εδάφη όπου το οξυγόνο λείπει στη βλάστηση, όπως και στους ανθρώπους.

Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες συνειδητοποιούμε απόλυτα τι είναι το Πόιντερ.
Ακολουθεί το δρόμο του εύκολα, γρήγορα και αποτελεσματικά, καλύπτοντας το έδαφος στο σύνολο του, χωρίς να χάνει επαφή με τον κύριο του. Θα ανακαλύψεις ότι το Πόιντερ θέλει να σε ευχαριστεί, θέλει να είναι μέλος ομάδας, ανθρώπων κατά προτίμηση. Του αρέσει το μοναχικό κυνήγι. Απόφυγε λοιπόν τις ομαδικές εξόδους.

Η ορμητικότητα του δεν του επιτρέπει να σκεφτεί τους υπόλοιπους σκύλους της ομάδας, η δε ταχύτητα του το ωθεί να είναι επικεφαλής και δύσκολα συγκρατείται.
Μπορείς όμως μαζί με το Πόιντερ, και χάρη σ' αυτό, να κυνηγήσεις σε εδάφη που σου φαίνονταν απρόσιτα, όπως στη σιβηρική τάιγκα που τόσο αγαπώ. Σου μιλάω για ένα σκύλο που τρέχει για το κυνήγι.

O χρόνος σταματάει

Αμέσως μόλις φτάσουν οι αναθυμιάσεις στη μύτη, ο εγκέφαλος αντιδρά και στέλνει εντολή για φρένο στα ατσάλινα πόδια.

Η δράση του είναι καταπληκτική (τα λάθη και η μετριότητα αποκλείονται), κι επιπλέον έχει μεγάλη διάρκεια. Κρατάει τη φέρμα του, κοκκαλώνει. Πρόσωπο με πρόσωπο, σκύλος και θήραμα στέκουν ακίνητοι, συνεπαρμένοι και υποταγμένοι.

Το φτερωτό πρέπει να φύγει, το Πόιντερ πρέπει να φύγει κι εγώ, ο κυνηγός, πρέπει να φτάσω εκεί. Και φτάνω, αφού το Πόιντερ ξέρει πώς να μένει ακίνητο, σαν το μοντέλο μπροστά στο ζωγράφο.

Είναι ακίνητο και μένει ακίνητο, μέχρι τη στιγμή του πετάγματος, μέχρι τη στιγμή του πυροβολισμού, μέχρι τη στιγμή της επαναφοράς. Συμβαίνει δυστυχώς το Πόιντερ να αρνείται να κολλήσει τη μύτη στο έδαφος προκειμένου να ακολουθήσει το φτερωτό που φεύγει περπατώντας. Ο ρόλος του ιχνηλάτη, που είναι συχνά πολύ χρήσιμος, δεν του είναι καθόλου αγαπητός. Θέλοντας να κρατάει πάντα το κεφάλι ψηλά, το Πόιντερ χάνει πολλές φορές την αποτελεσματικότητα του.




Πέρα όμως απ' αυτό το μειονέκτημα, δίνει πάντα την εντύπωση πως είναι ακούραστο, πράγμα που δεν οφείλεται μόνο στην καλή φυσική του κατάσταση, αλλά και στην εξυπνάδα του, που του δίνει τη δυνατότητα να ρυθμίζει την ταχύτητα του και να αναλύει γρήγορα το βιότοπο μέσα στον οποίο βρίσκεται.

Προσαρμόζει την ταχύτητα του στο υψόμετρο και το έδαφος, και οπισθοχωρεί, αν αυτό είναι απαραίτητο για να κρατήσει για πολλή ώρα τον ίδιο καλπασμό. Η εξυπνάδα του το οδηγεί, τα πόδια του το στηρίζουν και το πάθος του το ωθεί, το τραβάει μακρύτερα.
Το πάθος είναι η κινητήρια δύναμη των μυών του, το πηγαίνει από αναθυμιάσεις σε αναθυμιάσεις, του δίνει κουράγιο να ψάξει το θήραμα ακόμη κι εκεί που σπανίζει.

Το Πόιντερ φτιάχτηκε για να βρίσκει θήραμα, και ξέρει να ψάχνει ακόμη κι εκεί που άλλες φυλές δε θα έψαχναν.
Δεν το στέλνει ο άνθρωπος στο θήραμα, το βρίσκει μόνο του.
Κάποτε οι Άγγλοι κυνηγούσαν με Πόιντερ για την έρευνα και Ρητρήβερ για την επαναφορά.
Φαντάσου το συνδυασμό! Τελειότητα!

Μπορεί, σήμερα, το Πόιντερ να επαναφέρει τέλεια, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι για πολλά χρόνια δεν είχε καμία σχέση με αυτή τη δραστηριότητα, κερδίζοντας τα "γαλόνια" του αποκλειστικά ψάχνοντας και βρίσκοντας το θήραμα. Εξελίχθηκε τόσο καλά, που σήμερα είναι αυτάρκες. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η εξυπνάδα του!

Το Πόιντερ μπορεί να δώσει ένα μάξιμουμ αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να του ζητάμε λιγότερα και να το περιορίζουμε μόνο στις μεγάλες εκτάσεις.
Σ' αυτές τα δίνει όλα, παραμένει όμως εντυπωσιακό και στις μικρές εκτάσεις, γιατί διατηρεί το ρυθμό του.


Αναλλοίωτο στυλ

Ο καλός αθλητής, όπου κι αν βρίσκεται, κινείται πάντα με αγέρωχο τρόπο. Ετσι, το Πόιντερ μπορεί πολύ καλά να σταθεί στο ύψος του στο κυνήγι με μπεκατσίνι.
Ακόμα κι αν ο παγωμένος άνεμος προσπαθεί να το απαθαρρύνει, το πάθος του ζεσταίνει τα πόδια. Ο άνεμος κόντρα στο πάθος... Μάντεψε ποιος κερδίζει!

Αντίθετα, στις ενέδρες σε ελώδη εδάφη, είναι αδύνατο να κρατηθεί εντελώς ακίνητο. Ούτε είναι ο καλύτερος συνοδός για την ενέδρα σε κίσσα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, την πρώτη θέση κατέχει το ρητρήβερ. Εκαστος στο είδος του.

Το κοντό τρίχωμα του Πόιντερ αφήνει τον κρύο αέρα του χειμώνα να περνάει, είναι όμως πλεονέκτημα για το κυνήγι στα βάτα. Το πάθος γίνεται πανοπλία κι απαλύνει τον αποθαρρυντικό πόνο που μπορεί να προκαλέσουν τα αγκάθια. Το Πόιντερ δε διστάζει να βγάλει τα πουλιά ακόμα και μέσα από θάμνους γεμάτους αγκάθια.
Τον ιππότη δεν τον κάνει η πανοπλία, αλλά το πάθος. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν απρόθυμα Πόιντερ.
Όμως, στο χώρο του κυνηγίου υπάρχουν πολλά σκυλιά που διαθέτουν το καλύτερο και χοντρότερο τρίχωμα, ενώ παραμένουν εντελώς άτολμα και δεν έχουν διάθεση για περιπέτεια. Δεν αρκεί όμως αυτή η διαπίστωση για να χαρακτηριστεί ολόκληρη η φυλή ως "φοβιτσιάρα". Η εξαίρεση δεν κάνει τον κανόνα.

Το Πόιντερ είναι σκύλος εμπιστοσύνης. Είναι ο σύντροφος όλων των κυνηγών, κάθε ηλικίας. Οταν είναι νέος, όπως εσύ, σου δίνει πρόσβαση σε όλα τα εδάφη. Όταν είσαι μεγαλύτερος, όπως εγώ ή και ακόμα μεγαλύτερος σε ξεκουράζει. Μπορείς να στηριχτείς πάνω του, να του έχεις εμπιστοσύνη.

Στα βουνά, αρκεί να τον ακολουθείς με το βλέμμα, δε χρειάζεται να τρέχεις πίσω του επί ώρες ολόκληρες.





Τον συναντάς την ώρα της φέρμας. Το ίδιο και στο δάσος. Μ' ένα κουδουνάκι στο λαιμό, θα σου περνάει το μήνυμα, ακόμα και με την ησυχία του, που θα σου φωνάζει "μπεκάτσα ευθεία μπροστά!"

Ετσι είναι το κυνήγι με τα Πόιντερ, αθλητικό, αποτελεσματικό, μια πλήρης κοινωνία, μια τελεία όσμωση ανάμεσα στον κυνηγό και στον άνθρωπο.
Το καθαρόαιμο που παρεξηγούν οι κυνηγοί


Κι όμως, αυτός ο εξαίρετος σκύλος αμφισβητείται από πολλούς κυνηγούς που αισθάνονται μειωμένοι από ένα ζώο που φτιάχτηκε για να τους βοηθάει γρήγορα και αποτελεσματικά.
Αυτός ο συνδυασμός φόβου και έλλειψης κατανόησης από την πλευρά των κυνηγών, αμαυρώνει τη φήμη των Πόιντερ. Πρέπει, οπωσδήποτε, να σβήσουμε από τη μνήμη μας τις ιστορίες των "τρελών" Πόιντερ που γνώρισαν οι γονείς και οι παππούδες μας.
Εκείνοι οι σκύλοι ήταν η αρχή, το πρελούδιο του σημερινού αριστουργήματος που ονομάζεται Πόιντερ... Θα ήταν σαν να συγκρίναμε τα πρώτα αυτοκίνητα με τις βολίδες του μέλλοντος!

Η εκπαίδευση σύμμαχος η εξυπνάδα

Συνεχίζω τη σύγκριση με τα αυτοκίνητα... Χρειάζονται καλούς μηχανικούς και καλούς οδηγούς.
Το Πόιντερ χρειάζεται πάνω απ' όλα εκπαίδευση. Ακόμα και τα καλύτερα άτομα, δεν είναι υπεράνω μιας καλής εκπαίδευσης.
Τελικά πρόκειται για εύκολη υπόθεση, αφού η εξυπνάδα του επιτρέπει να αφομοιώνει και να κρατάει τέλεια στη μνήμη του ότι του μαθαίνει ο εκπαιδευτής του.
Στην πράξη, αντλεί ευχαρίστηση από την ικανοποίηση του κυρίου του. Υπομένει ακόμη και τα πιο πιεστικά μαθήματα, όπως αυτά της επαναφοράς.
Μην ξεχνάς, όμως πως οι φυλές που τα καταφέρνουν πολύ καλά στο συγκεκριμένο σημείο της εκπαίδευσης, δεν καταφέρνουν ποτέ να αποκτήσουν τόση γνώση όση τα Πόιντερ με τον ίδιο αριθμό μαθημάτων.

Με την εκπαίδευση, τα Πόιντερ φτάνουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Ακόμη κι αν δεν είναι κανείς ειδικός στα Πόιντερ, μπορεί να ξεχωρίσει εύκολα τα άτομα που έχουν εκπαιδευτεί σοβαρά. Η εκπαίδευση διαμορφώνει και αποκαλύπτει τα χαρίσματα του. Ετσι, φτάνει στο στάδιο της ενηλικίωσης (στους δώδεκα μήνες περίπου) με τις αποσκευές του γεμάτες χαρίσματα.
Όλα αυτά στα δίνει απλόχερα, κι είναι στο χέρι σου να τα χρησιμοποιήσεις όσο καλύτερα μπορείς.

Η εκπαίδευση κατευθύνει τις ικανότητες του, τις ασφαλίζει για να κρατήσουν, για να αντέξουν το δρόμο και τον καιρό. Αν κλονιστεί ένα κομμάτι της ιδιοφυίας του, κάποια μέρα θα οδηγήσει στην πτώση και τα υπόλοιπα. Απ' όσο ψηλότερα πέφτει κανείς, τόσο μεγαλύτερη ζημιά παθαίνει.
Αν μοιάζει δύσκολη η εκπαίδευση του Πόιντερ, είναι γιατί δε συγχωρεί αυτόν που κάνει λάθος, αυτόν που δεν ξέρει πώς να το πλησιάσει.


5 άδικες προκαταλήψεις για το Πόιντερ

"Με τρομάζει, πηγαίνει πολύ μακριά και πολύ γρήγορα!"
"Τρέχει, αλλά δεν ψάχνει!"
"Δεν έχω πια τα πόδια που είχα στα τριάντα μου, για να τρέχω να "σερβίρω" στα εκατό μέτρα..."
"Εχει χαρακτήρα σκληρό και δύσκολα τον ελέγχεις..."
"Τρέμει τα βάτα, γιατί πνίγεται στο αίμα!"

Η υπακοή είναι το "κλειδί"

Καλά το κατάλαβες: η κακή δουλειά φέρνει μέτρια αποτελέσματα. Το Πόιντερ είναι πολύτιμος λίθος και χρειάζεται άριστο τεχνίτη για να κατεργαστεί.
Για όλες τις φυλές, το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης είναι η υπακοή. Είναι απαράδεκτο να μην επιστρέφει το Πόιντερ όταν το φωνάζεις.
Ο οδηγός του δεν πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία, πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα επιστρέψει όταν το φωνάξει.
Θα πρέπει όμως, παράλληλα, να σεβόμαστε τη φαντασία του. Κάθε ιδιοφυία έχει καλλιτεχνικές τάσεις!






Δεν πρέπει να είμαστε διαρκώς από πίσω του, δεν πρέπει να θέλουμε να το βάλουμε σε καλούπι. Πρέπει να μπορεί να παίρνει πρωτοβουλίες, και γι' αυτό είναι απαραίτητος ο αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα στον κυνηγό και το σκύλο του.
Αυτοί που επικρίνουν τα Πόιντερ είναι συνήθως αυτοί που δεν έχουν καταλάβει καλά αυτό το σημείο.

Αν είμαστε συνέχεια από πίσω του, το κάνουμε να μη θέλει πια να ασχολείται μαζί μας και να αγνοεί τις παράκαιρες κλήσεις μας.
Αν τίποτα καλό δε βγαίνει από τη συνεργασία με ένα Πόιντερ, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για τις μεθόδους μας, και να μη ρίχνουμε συνέχεια το φταίξιμο στο σκύλο.

Πολύ συχνά οι κυνηγοί πιστεύουν ότι τα δοκίμασαν όλα, ενώ δεν έχουν προσπαθήσει το σημαντικότερο: να καταλάβουν το σκύλο τους...
Πρέπει να τον κατανοούμε πλήρως, τίποτα δεν είναι ασήμαντο. Δεν πρέπει να διστάζουμε να ρωτάμε τον εκπαιδευτή, ξανά και ξανά. Πρέπει να επιμένουμε μέχρι το κλικ, μέχρι την όσμωση...

Όσοι εγκαταλείπουν την προσπάθεια στα μισά, εγκαταλείπουν ένα σύντροφο που δε ζητάει παρά μόνο να τους αποκαλυφθεί. Αυτά είχα να σου πω για το Πόιντερ".
Ο Μικρός Πρίγκηπας δεν είπε λέξη. Πήρε το γράμμα μου και το διάβασε. Εμοιαζε να καταλαβαίνει. Απλά χαμογέλασε. Μετά έφυγε.

Γιώργος Πέππας

Βιβλιογραφία
Πόιντερ Ρισάρ Μποσάν
Πόιντερ Pino Dellatore
Giorgio Guberti
Περιοδικό ΟΚΑΔΕ
Il pointer moderno Felice Steffenico
WEB Site English pointer UK
Web Site Pointer Point Italy
Μαξ Καρλί Το πόιντερ

ΤΟ ΠΟΙΝΤΕΡ ΠΟΥ ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ

Η δεύτερη μεγάλη αγάπη μου στις φυλές κυνηγετικών σκύλων είναι το Πόιντερ.
Η φύση και ο άνθρωπος δημιούργησαν αυτή την ράτσα κατά τον τελειότερο τρόπο.
Είναι το αριστούργημα. Είναι η έμπνευση του μεγάλου καλλιτέχνη.
Είναι ο ιδεώδης σκύλος του κυνηγού. `Ολα αυτά που υπάρχουν στο Πόιντερ μας δίνουν να καταλάβουμε, ότι κάθε ξεχωριστό τμήμα του σώματος του είναι κατασκευασμένο κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να τίθεται σε τέλεια λειτουργία με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια και με την μεγαλύτερη δυνατή απόδοση.

Από όλα τα σκυλιά φέρμας το Πόιντερ είναι αυτό που παρουσιάζεται καλύτερα στην χρησιμοποίηση του σε εκτεταμένα εδάφη, με όσο το δυνατόν λιγότερη βλάστηση, σε κυνήγι θηραμάτων που ο πληθυσμός τους δεν είναι πυκνός και παρουσιάζουν δυσκολία στην ανεύρεση τους λόγω δυσπιστίας στην συμπεριφορά τους.

Τον χαρακτήρα του, τον συναντάμε και σε ορισμένα σωματικά του χαρακτηριστικά. Μάτια γεμάτα φλόγες - ρουθούνια ανοιχτά – αυτιά που πάλλονται – εμφανές μυικό σύστημα – πολύ λεπτό και ευαίσθητο δέρμα (παρατηρώντας το πάνω στο σώμα του εμφανίζεται με ένα νευρώδες τρέμουλο).

Ο καλπασμός.

Για ένα σκύλο που είναι χρήσιμος σε ανοιχτά εδάφη , που είναι συγχρόνως γρήγορος και αντοχής δεν μπορεί να είναι διαφορετικός από το να καλύπτει τον μεγαλύτερο δυνατόν τόπο, στον μικρότερο χρόνο χωρίς να κουράζεται.

Η φέρμα.

Αν βρίσκεται ξαφνικά πάνω απ`το θήραμα που για αυτόν δεν είναι και τόσο ευχάριστη φάση.... τότε φέρμα αποφασιστική ξαφνική (μετράει πολύ να είναι άκαμπτη και σκληρή, το ίδιο και η ουρά που δείχνει ένταση και έκφραση.. Ορθιος ,αγαλματένιος ο λαιμός προτεταμένος , σχεδόν σε μία γραμμή με το κεφάλι, το ρύγχος οριζόντιο ή ελαφρώς ανασηκωμένο, με τα ρουθούνια ανοικτά , τα μάτια δαιμονισμένα. Χωρίς τον αέρα το πόιντερ είναι ακρωτηριασμένο. Επερχόμενος στον κώνο μιας ελαφριάς αναθυμίασης , αλλάζει την ερευνά του προς την πιθανή προέλευση αυτής της αναθυμίασης μερικές φορές με γρήγορες διασταυρώσεις και άλλες φορές με αποφασιστική ένδειξη χωρίς να μειώνει πολύ τον καλπασμό του. Αν ξεκαθαρίσει εύκολα αυτή την κατάσταση ξαναρχίζει την ερευνά του.

Οταν αντιλαμβάνεται ότι η αναθυμίαση τον οδηγεί στο θήραμα , τότε ξεκινάει με ανέβασμα προς την αναθυμίαση . Με σίγουρη αποφασιστικότητα , με απότομες κοφτές κινήσεις , με σχετική μείωση της ταχύτητας του καλπασμού. Αρχίζοντας τρότ , ξαναρχίζει τον καλπασμό για να ξανακλείσει , απότομα και βίαια!
Σαν να έπεσε πάνω σ’έναν αόρατο τοίχο!

ΠΟΙΝΤΕΡ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Δεν υπάρχει καμία ράτσα όπως το πόιντερ που να είναι τόσο διαδεδομένη και τόσο πολύ συζητημένη, έχοντας τόσο πολύ έντονες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικές συμπεριφορές, φτάνοντας στο σημείο να έχει γίνει σημείο αναφοράς και χωρίς να υπάρχουν μυστικά γι'αυτόν τον σκύλο. Το στάνταρτ μίας φυλής-ράτσας είναι ένα είδος συνταγματικού κανόνα που δεν διαφοροποιείται με το πέρασμα του χρόνου και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί η να διαφοροποιείται όπως εμείς θέλουμε.

Το έχει πει ο ήδη ο Solaro : « Το Πόιντερ δεν είναι όπως το θέλω εγώ η πως το εννοεί π.χ. ο πρόεδρος ενός πόιντερ ομίλου η ακόμα όπως το επιθυμεί ο καθένας από εμάς. Το πόιντερ είναι όπως το προσδιορίζει το στάνταρτ της φυλής». Τι πράγμα είναι το πόιντερ και γιατί το προτιμάμε .

Θα βοηθηθούμε αν τρέξουμε στην ιστορική αναδρομή της ράτσας καθώς και στις καταγωγές της. Έρχονται στο μυαλό μου τα βασικά γραπτά του Arkwright. «Οι εργασίες και οι επιλογές μας γινόντουσαν πάντα μέσα σ' αυτά τα εδάφη ( τα moors= λοφοειδή εδάφη με πολλά ρείκια) μαζί με αυτό το συναρπαστικό θήραμα τις πέρδικες Grouseς , που σε αντίθεση με τις πεδινές ήταν λιγότερο συνεργάσιμες». Ας γυρίσουμε στο σημείο να δούμε , αν το πόιντερ πρέπει να το αξιολογήσουμε σαν ένα σπεσιαλίστα και μόνο και όχι σαν ένα σκύλο εργασίας γενικού τύπου. Αυτά που κοιτάμε σε ένα πόιντερ είναι.

Ο τρόπος κίνησης – Τρόπος που κρατάει το κεφάλι του – Η έρευνα – Η δραστηριότητα πάνω στο έδαφος που ψάχνει - ¨όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν πριν την φέρμα – Η φέρμα – Η κατάληξη¨, ποντάρισμα – Η εργασία με το ζευγάρι του και η συναίνεση.

Όλα αυτά προέρχονται από την κατασκευή των σωματικών χαρακτηριστικών και συμπεριφορών του πόιντερ. Μάτια προεξέχοντα (μετωπικά τόξα πολύ έντονα) Ελαφριά σκελετική κατασκευή του κεφαλιού (προφίλ με συγκλίνοντες άξονες) Έλλειψη παχυσαρκίας ( λεπτότητα του δέρματος) Έντονη κινητική ευαισθησία και υπερδιέγερση.

Την ίδια κινητικότητα του πόιντερ , την βρίσκουμε και σε ένα καθαρόαιμο αραβικό άλογο, την ίδια λεπτότητα δέρματος , μάτι με ίδια έκφραση με αυτή του πόιντερ κ.λ.π. Η ζωή με έναν τέτοιο σκύλο αυτής της ράτσας αποκαλύπτει τόσο την έμφυτη εξυπνάδα του Πόιντερ , όσο και την παράξενη ικανότητα του να λύνει με επιτυχία τα προβλήματα που παρουσιάζονται.
Το μέσο Πόιντερ δεν «χρειάζεται» τους ανθρώπους , αλλά απλά τους αποδέχεται. Εάν ήταν δυνατόν να ρωτήσετε ένα Πόιντερ σας μήπως χρειάζεται κάποια βοήθεια , η απάντηση του ίσως ήταν ¨Μπορώ να τα καταφέρω και μόνο μου πολύ καλά , σας ευχαριστώ¨.



Η ιστορία του πόιντερ

Για αυτούς που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουν την ιστορία του πόιντερ, πρέπει να ανατρέξουν πίσω στην ομάδα Μαστίφ.Οι απόγονοι αυτής της ομάδας , περιλαμβάνουν πολλές από τις ράτσες φέρμας , ράτσες που βρίσκουν πιο διασκεδαστική την χρήση των οσφρητικών αισθήσεων από την όραση. Δημοφιλής αλλά αντιφατική γνώμη έχει επηρεάσει πολλούς να πιστεύουν ότι όλες οι κυνηγετικές ράτσες έχουν την καταγωγή τους στην Ισπανία και ότι το Πόιντερ , 'όπως αναπτύχθηκε στην Μ Βρετανία , οφείλει την προέλευση του στο ισπανικό Πόιντερ , το Perdiguero de Burgos. Πάντως πολλοί από τους οπαδούς επιζητούν την διαφορά .

«Το Πόιντερ και οι προκάτοχοι του» που έγραψε ο Γουίλιαμ Αρκράιτ από το Σάτον Σκαρσντέιλ κοντά στο Τσέστερφιλντ, είναι το πιο αποδεκτό έργο παγκοσμίως για την εξέλιξη της ράτσας των Πόιντερ. Κατά την διάρκεια της συγγραφής του έργου του , ο Αρκράιτ ενώ παραδεχόταν πλήρως την ύπαρξη του Ισπανικού Πόιντερ στην Αγγλία, ισχυρίστηκε ότι η επιρροή του ισπανικού σκύλου είχε λίγη , αν όχι ελάχιστη επίδραση στην εξέλιξη της εκλεκτής του ράτσας. Ο Αρκράιτ όχι μόνο απορρίπτει τον ισπανικό σκύλο σαν πρόγονο του Πόιντερ, αλλά αμφισβητεί ακόμη σαν τόπο καταγωγής του την Ισπανία.

Τελικά και αντίθετα με ότι έχει γίνει εύκολα αποδεκτό από πολλούς θεωρητικούς , η έρευνα έχει αποδείξει ότι το Γαλλικό Πόιντερ είχε εγκατασταθεί στην Αγγλία-Γαλλία πολύ πριν από το Ισπανικό Πόιντερ. Επιπλέον , αυτά τα σκυλιά που βρίσκονται ακόμη πολύ συχνά σε ολόκληρη την Αγγλία , έμοιαζαν πολύ περισσότερο με τα σημερινά Πόιντερ παρά με τα Ισπανικά σκυλιά.
Ίσως το ερώτημα καταγωγής του Πόιντερ δεν θα απαντηθεί ποτέ ικανοποιητικά , αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γονίδια των προγόνων του είναι σίγουρα διαφορετικά. Οι ιστορικοί που ασχολούνται με τις ράτσες γνωρίζουν ότι χρειάσθηκαν τέσσερις τουλάχιστον διασταυρώσεις με άλλες ράτσες για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του πόιντερ όπως το ξέρουμε σήμερα. Οι τέσσερις ράτσες που απαιτήθηκαν για τη διασταύρωση είναι το Γκρέιχουντ, το Μπλαντχαουντ, το Φοξχουντ, το Μπουλ Τεριέ. Από αυτές τις διασταυρώσεις βέβαια έχει προκύψει και ένας αριθμός προβλημάτων που ακόμη και σήμερα ταλαιπωρούν το Πόιντερ.

Παρά τα οποία προβλήματα , η ράτσα Πόιντερ σχηματίστηκε ταχύτητα και το μέλλον της διαγράφηκε λαμπρό προς τη σωστή κατεύθυνση από τα αριστοκρατικά ονόματα που έδιναν στους εκπροσώπους της ράτσας , όπως Λόρδος Λιτσφιλντ, Δούκας του Κίνγκστον, Λόρδος Μέξμπορο και κόμης του Λοντερντέιλ, έτσι για να ονομάσουμε μερικά.





Τέσσερα παλαιά σκυλιά είναι γενικά αποδεκτό ότι αποτέλεσαν το θεμέλιο για όσα στη συνέχεια επρόκειτο να θεωρηθούν συνεχιστές της ράτσας . Το Μπρόκτονς Μπάουνς, το Στέιτερς Μέιτζορ, το Χουάιτχαους Άμλετ και το Γκάρθς Ντρέικ, ήταν τα ονόματα που κυριάρχησαν στους κύκλους των πόιντερ. Τελικά τα βρετανικά εκτροφεία παρήγαγαν ένα κομψό ζώο , με εντυπωσιακά χρώματα, με εξαιρετική ισορροπία και αναλογίες. Αποφασιστική σημασία είχε η ικανότητα του να εκτελεί εντολές στην ύπαιθρο.

Είναι ένας επίμονος κυνηγός πρόθυμος να εκπληρώσει τις ανάγκες οποιασδήποτε εργασίας του έχει ανατεθεί. Περιγραφές όπως «υπόδειγμα των κυνηγετικών σκυλιών» και «κυνηγετική μηχανή χωρίς σταμάτημα» αντηχούσαν σε όλους τους λόφους , μεταδιδόμενες καθαρά και δυνατά σε όλη την Ευρώπη και πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό στην Αμερική. Πόιντερ υπάρχουν σε διάφορους χρωματισμούς και παρά ότι οι βούλες φαίνεται να μοιάζουν , τα σημάδια κάθε Πόιντερ είναι μοναδικά.

Ενα εκαιρετικό παράδειγμα της ταχύτητας και της αντοχής του Πόιντερ προέρχεται από την εργασία στην ύπαιθρο. Λέγεται πώς η αιτία που το Πόιντερ είναι τόσο πετυχημένο στην ύπαιθρο είναι ότι καλύπτει πάρα πολύ έδαφος κατά την διάρκεια του κυνηγιού. Πολλοί εκτιμούν ότι η κάλυψη 160 χιλιομέτρων σε μία μέρα κυνηγιού δεν είναι ασυνήθιστη. Αυτό σε συνδιασμό με τον συχνά αστείρευτο ενθουσιασμό της ράτσας για εργασία , μπορεί να καταλήξει ότι ο σκύλος ίσως γίνει ανεξέλεγκτος .
Κατόπιν αυτού , ο ιδιοκτήτης του πρέπει να είναι πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τον σκύλο του και να τον κρατά υπό έλεγχο.

Τα Πόιντερ δεν αποτελούν την καλύτερη επιλογή σαν σύντροφοι γι' αυτούς που ζούν σε διαμέρισμα είτε σε πόλη . Έχουν χρειαστεί εκατοντάδες χρόνια για να γίνει το Πόιντερ ένα σκυλί με μεγάλη ακτίνα δράσεως, ιδιαιτέρως ενεργητικό και ο περιορισμός του σε μικρούς χώρους για μεγάλα διαστήματα είναι πολύ πιθανόν να μετατρέψει το σκυλί σας σε ένα νευρωτικό . άτακτο και δυστυχισμένο πλάσμα.





Giorgio Cuberti

«Η επιλογή είναι η πάλη» Η ζωή , οι αγώνες , τα πάντα είναι συναγωνισμός και δεν υπάρχει χώρος για τους αδυνάτους. Fauno , Vudu, Erodoto, Atom , Ardito, Axel, Ippokrate, Asso και τόσα άλλα σκυλιά βγαίνουν στην επιφάνεια της μνήμης , που δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει την φυσιογνωμία του καθενός. Είναι πρωταθλητές που χαρακτήρισαν την εποχή του , που άνοιξαν στο πόιντερ τις σελίδες των διακεκριμένων καταλόγων των πιο σπουδαίων διεθνών εκδηλώσεων.

Είναι ικανά να δώσουν και το αίμα τους για τις πέρδικες, αποτυπώνοντας πάνω στην πέτρα την κόκκινη πατημασιά τους , ενώ γίνονται ευαίσθητα στις λάσπες και τις καλαμιές τις καλυμμένες από νερό , όπου κρύβονται τα μπεκατσίνια στεφανωμένα με την κορόνα του βασιλιά. Προχωράνε σιωπηλά όπως κάνουν τα πνεύματα και μοιάζουν ριπές του ανέμου γιατί είναι γιοι “DEL VENTO “ του αέρα.
Στο κυνοτροφείο έχω 300 σκυλιά περίπου, ζουν όλα μαζί και τρώνε συνολικά περίπου 2 χιλιάδες τόνους κρέατος τον χρόνο. Μα δεν υπάρχουν προβλήματα στην μεταξύ τους συμβίωση και στα κουτάβια. Τα μικρά πρέπει να έχουν την ικανότητα να επιβιώσουν και η μητέρα πρέπει να κατέχει τα προτερήματα της μητρικής φροντίδας. Πριν γεννήσει ορίζει το χώρο της , επιτίθεται εναντίον όλων , τους δίνει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να υπερβαίνουν εκείνα τα όρια.
Αυτά είναι τα αληθινά ορμητικά θηλυκά , που γεννάνε σκυλιά με ορμή. Αυτή είναι η επιλογή και η επιλογή είναι ζωή. Τα σκυλιά δεν πρέπει να ζούνε στο τσιμέντο αλλά στο χώμα. Το τσιμέντο καταστρέφει και μολύνει.

Πώς διαλέγω ένα κουτάβι, δεν ξέρω ακριβώς . Πολλές φορές κοιτάζω αν υπάρχουν ιδιαίτερα σημάδια που μου θυμίζουν σκυλιά του παρελθόντος, μία κηλίδα μία ρυτίδα Κάθε πόιντερ είναι ένα σύμπαν. Υπάρχει το μικρό που είναι ντροπαλό και εξελίσσεται σε επιθετικό και το αντίθετο.
Το καλό προέρχεται από το καλό. Το πόιντερ πρέπει να βγαίνει στο φυσικό περιβάλλον όταν είναι ενός έτους , γιατί αλλιώς χάνεται πίσω από ανοησίες και μαθαίνει να λεπτολογεί. Το μοναδικό πρόβλημα της φυλής είναι η επιθετικότητα μέσα στο κυνοτροφείο. Μια επιθετικότητα που δεν μπορούμε να απαλλαγούμε γιατί είναι αποτέλεσμα της επιλογής της φυλής που πρέπει να έχει μαχητικότητα. Το σκεπτικό είναι ένα , η ζωή είναι ένας συναγωνισμός , όποιος δεν ξεχωρίζει , όποιος δεν αντέχει πεθαίνει, ζεί μόνο ο καλύτερος.

Ο αγώνας είναι συναγωνισμός . Είναι πόλεμος μεταξύ δύο σκυλιών. Εάν το ένα είναι πιο γρήγορο υπερέχει του άλλου , του κλέβει το έδαφος . το μηδενίζει, το αναγκάζει να ακολουθεί. Εάν θέλουμε ένα πόιντερ να τραβάει και να φερμάρει απότομα , πρέπει να επιλέξουμε για επιθετικότητα. Στο τέλος πρέπει να επιλέξουμε την δύναμη της μύτης , γιατί η ταχύτητα χωρίς μύτη είναι κατάρα.





Pino Dellatore

Ο κυρίαρχος του αέρα. Η φύση και ο άνθρωπος δημιούργησαν αυτή την ράτσα κατά τον τελειότερο τρόπο. Είναι το αριστούργημα. Είναι η έμπνευση του μεγάλου καλλιτέχνη . Είναι ο ιδεώδης σκύλος κάθε κυνηγού. Όλα αυτά που υπάρχουν στο πόιντερ μας δίνουν να καταλάβουμε , ότι κάθε ξεχωριστό τμήμα του σώματος του είναι κατασκευασμένο κατά τα τέτοιον τρόπο , ώστε να τίθεται σε λειτουργία με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια και με την μεγαλύτερη απόδοση.

Ένα πόιντερ, μπορεί να καλπάζει μία ολόκληρη μέρα , αλλά στους αγώνες , ο χρόνος που χρειάζεται για να συναντήσει το θήραμα του είναι λίγο πιεστικός. Ένας καλός και γρήγορος καλπασμός , δεν είναι δυνατόν να γεμίσει το σακίδιο με πολλά θηράματα. Αλλά όμως ένας μέτριος σε ποιότητα και ταχύτητα καλπασμός , δεν μπορεί ποτέ να δημιουργήσει ένα πόιντερ με ποιότητα.

Έτσι το πόιντερ έχει τον δικό του τρόπο να καλπάζει ,που του δημιουργεί την τυπικότητα και την αποτελεσματικότητα και γι' αυτό είναι διαφορετικός από τους άλλους τύπου καλπασμούς. Ο τρόπος που κρατάει την μύτη και το κεφάλι, είναι ψηλά , είναι κυρίαρχοι του αέρα. Η δράση του πρέπει να είναι συνεχής , διαρκής, σε υψηλά επίπεδα . Η συνεχής αυτή συμπεριφορά , δημιουργείται στο πόιντερ από την θέληση του να βρει θήραμα. Είναι μεγάλο προσόν να φερμάρει απότομα κι' από απόσταση. Το ποντάρισμα είναι αυτό που χαρακτηρίζει ένα πόιντερ. Προχωρεί κοφτά και δυνατά , με πολύ μικρές μετατοπίσεις .

Κατ' εμε όλες οι κινήσεις του πόιντερ μοιάζουν να υπόκεινται σε μία μυστηριώδη έλξη προς το θήραμα , συνδεόμενες μεταξύ τους με μία κλωστή. Πράγματι μόνο σε αυτόν τον σκύλο συμβαίνει αυτό. Κάθε φορά με διαφορετικές συνθήκες , πρέπει να το εξαναγκάζουμε να δημιουργήσει, την αποφασιστικότητα , την έντονη κινητικότητα, την υπεροχή της δύναμης , ακόμη και την υπερβολή, που όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά της φυλής.
Αντιθέτως , δεν πρέπει ποτέ να υπάρχουν σ' αυτόν , η διστακτικότητα , σύνεση , η δειλία και η μαλθακότητα.

Συμβαίνει συχνά , όταν απομακρύνεσαι από προηγούμενες εμπειρίες σου , προσθέτοντας συγχρόνως γνώσεις και πληροφορίες , να μεγιστοποιείς η αντίθετα να ελαχιστοποιείς το μύθο και τη σημασία της εκτροφής. Υπάρχουν εκτροφές (εκτροφές με την έννοια της οικογένειας αίματος) που είναι ικανές να εκφραστούν , για ορισμένο χρονικό διάστημα , με διακρίσεις στα αποτελέσματα και με υψηλό επίπεδο.
Η τύχη , δηλαδή οι γενετικοί συνδυασμοί που κρύβουν τέτοιες επιτυχίες , είναι ένα στοιχείο που διαφεύγει από κάθε επιστημονική ανάλυση. Όμως η επανάληψη των καλών αποτελεσμάτων δεν είναι τυχαία , από μια συγκροτημένη επιλογή μετά από επιμονή σε συγγενή αίματα , προκαλούμε την ανανέωση των επιθυμητών καλών στοιχείων . ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ.

Αν βρούμε την φλέβα χρυσού δεν πρέπει με τίποτε να την αφήσουμε , είτε απομακρυνόμενοι πολύ είτε εμμένοντας συγγενικά, γιατί κινδυνεύουμε να την στειρώσουμε.

Η συνάντηση των γονιδίων δύο μεγάλων γεννητόρων , της Lucanie Milla ( μητέρα της Arlete del Guercio και γιαγιά της Glenda και Greta) και του Edo del Azor ( πατέρας του Khim και παππούς των τρομερών αδερφών Kandar , Kok, Kae,Kilt , Kimbay) είναι υπεύθυνη για την μεγάλη επιτυχία των DELLA CISA. Αυτά τα δύο σκυλιά ήταν τα καλύτερα ανάμεσα στα καλύτερα της Ιταλικής εκτροφής , έχοντας συγχρόνως μελετημένη πρόσμιξη από αίματα Harley και των Valesia . Αυτό το ζευγάρωμα της Mila και του Edo προέκυψε η φλέβα χρυσού που σας έλεγα, την οποία προσπαθώ να διαφυλάξω αλλά και να εμπλουτίσω τη γενετική της κληρονομιά , παίρνοντας νέο αίμα βήμα – βήμα έχοντας πάντα το ένα πόδι εξασφαλισμένο.

Ο πραγματικός πλούτος μίας φυλής είναι η σύγχρονη παρουσία πολλών οικογενειών αίματος (εκτροφών) , σταθεροποιημένες η κάθε μία με τον δικό της γενετικό κώδικα. Και αυτό γιατί , παρά την προσοχή , με την οποία θα το χειριστούμε , μπορεί να κάνει κάτι ,τη φλέβα χρυσού να χαθεί ανά πάσα στιγμή.

Διάλεγα πάντα για αναπαραγωγή , θηλυκές με πολύ σίγουρα φυσικά προσόντα , τυπικές μορφολογικά και τις έδινα σε διάφορους επιβήτορες . Την επιλογή των γεννητόρων την έκανα πάντοτε με βάση την πληρότητα στο σύνολο των αρετών τους και όχι την εξαιρετικότητα λίγων αρετών. Το τερραίν είναι αυτό που αποδεικνύει την καλή κατασκευή του σκύλου και όχι το αντίθετο. Δεν ξεχνάω ποτέ τον μορφολογικό τύπο (ομορφιά) αλλά δεν έκανα την εκτροφή μου γι αυτή. Οι σωστοί άξονες κρανίου και η σωστή έκφραση μου αρκούσαν.

Γι αυτόν που αγαπάει την εκτροφή το όνειρο δεν σταματάει ποτέ! Δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτε περισσότερο από τους θεούς.





Franco Zurlini

Στην ερώτηση " Τι είναι το πόιντερ" απαντώ πάντα στερεότυπα στις πολλές φορές που μου έχει τεθεί.
Το πόιντερ είναι ένα.... ΜΠΡΑΚ και προέρχεται από ένα μπράκ του 1700 γόνος εξαίρετων Ηπειρωτικών μπράκ , ικανό σε κάθε θήραμα , σε κάθε τόπο και σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.

Κληρονόμος εξαίρετων οσφραντικών ικανοτήτων και διορατικότητας που δια μέσου των αιώνων υπηρετεί απόλυτα το τουφέκι. Ισπανοί . Γάλλοι , Ιταλοί, Πορτογάλοι , διεκδικούν τις ρίζες του όλοι με κάποια επιχειρήματα αλλά κανείς να μην εμφανίζει την αλήθεια .

Το πόιντερ αν θέλετε είναι η εξύψωση του μπράκ. Είναι μία έχοντας από κάτω τέσσερα πόδια , τέσσερα καταπληκτικά πόδια στην υπηρεσία αυτής της καταπληκτικής μύτης. Εδώ θα ήθελα να πω μερικά πράγματα και ίσως φανώ περίεργος . Ο σκύλος λέγεται πόιντερ, σημαίνει απλά δείκτης από την Αγγλική λέξη "to point" που σημαίνει δείχνω και να μην ξεχνάμε ότι οι Άγγλοι ονομάζουν πόιντερ όλα τα μπράκ.

Επίσης αναφέρει ο Σολάρο , το πόιντερ είναι ιδανικός κυνηγετικός σκύλος για εκτενή εδάφη στα οποία μπορεί να καλπάσει και να αναπτύξει την ταχύτητα του. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον μεγάλο δάσκαλο, τόσο όμως ώστε να με αφήσει να αποπειραθώ να χαρακτηρίσω την άποψη του αυτή παράλογη και δεν μπορώ να κάνω τίποτε λιγότερο από το να αναλύσω αυτόν τον παραλογισμό, σαν να λέμε δηλαδή ότι αυτός που είναι ικανός να πάει γρήγορα δεν μπορεί να πάει σιγά η επίσης ότι έχει την ικανότητα να συμπεριφέρεται το ίδιο στα δύσκολα εδάφη, ειδικά στα πυκνά. Eγω ξέρω ότι το πραγματικό πόιντερ κυνηγά οποιοδήποτε θήραμα σε οποιοδήποτε έδαφος χωρίς πρόβλημα .

Όταν ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιούν αυτό τον σκύλο μόνο σε εκτενή εδάφη διότι δεν είναι ικανός να μετριάσει την ταχύτητα του και να συμπεριφερθεί ανάλογα στα πυκνά και στο δάσος. Όλες αυτές οι ηλιθιότητες έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι στο πραγματικό κυνήγι ένα πόιντερ ελαττώνει την ταχύτητα του στο βουνό πχ για να προσαρμόσει την ερευνά του στο έδαφος και στις διάφορες συνθήκες , τότε δεν είναι πόιντερ. Πόιντερ όμως είναι και έξυπνο.
Πόιντερ όμως δεν είναι , μόνο όταν δεν συμπεριφέρεται σύμφωνα με τα πρότυπα της φυλής του και όχι όταν κόβει ταχύτητα για να προσαρμόσει την ερευνά του και το κάνει αυτό γιατί δεν είναι βλάκας !

Και τέλος για όποιον πιστεύει ακόμη ότι το πόιντερ δεν κυνηγά παντού και όλα τα θηράματα , δεν εκπλήσομαι γι' αυτόν που τα γράφει , αλλά γι' αυτόν που τα διαβάζει και δεν τον στέλνει στο διάβολο.
Κλείνω επανερχόμενος στο κυρίως θέμα μας . Το πόιντερ είναι ένα εκπληκτικό μπράκ γεννημένο για να υπηρετεί το τουφέκι και δεν θα έχει λόγο ύπαρξης πλέον όταν δεν θα μπορεί να το κάνει η όταν δεν υπάρχει τουφέκι να υπηρετήσει.

Πέππας Γιώργος

Βιβλιογραφία
Πόιντερ Ρισάρ Μποσάν
Πόιντερ Pino Dellatore
Giorgio Guberti
Περιοδικό ΟΚΑΔΕ
Il pointer moderno Felice Steffenico
WEB Site English pointer UK
Web Site Pointer Point Italy

Η ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΤΡΟΦΗ ΑΩΟΣ

Λίγα λόγια γι αυτή την πολύ μικρή και προσωπική εκτροφή αγγλικών πόιντερ με την επωνυμία Αώος .
Ξεκίνησε το 1992 με δύο αδέρφια , ένα αρσενικό και ένα θηλυκό , τον Ρένο και την Ρόζα .
Τα δύο αυτά σκυλιά από την αρχή σαν κουτάβια , μου έδειξαν τα πολύ καλά τους κυνηγετικά ένστικτα .
Με την πάροδο τού χρόνου αποδείχτηκαν ιδιαίτερα καλά ζώα με εξαιρετική αίσθηση θηράματος .΄
Αυτή η εξαιρετική τους συμπεριφορά και αποδοτικότητα στα κυνηγοτόπια της πατρίδας μας με εξανάγκασε να τα μπω και στον χώρο της αγωνιστικής κυνοφυλίας , ιδιαίτερα στο πρακτικό κυνήγι σ άγριο θήραμα .
Τα αποτελέσματα από την πρώτη συμμετοχή τους σε ορεινή πέρδικα στην Πίνδο ήταν εξαιρετικά και αυτό διήρκεσε μέχρι τα έντεκα τους χρόνια όπου τότε είχαν την τελευταία τους πρωτιά πάλι σε πέρδικα αυτή την φορά τσούκαρ στον Σχιστό .
Με αυτές λοιπόν τις γραμμές αίματος συνεχίζω μέχρι σήμερα και ελπίζω να συνεχίζω όσο ακόμη αντέχω να ακολουθώ και να κυνηγώ όπως πρέπει ένα αγγλικό πόιντερ.