Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΟΙΝΤΕΡ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ



Δεν υπάρχει καμία ράτσα όπως το πόιντερ που να είναι τόσο διαδεδομένη και τόσο πολύ συζητημένη, έχοντας τόσο πολύ έντονες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικές συμπεριφορές, φτάνοντας στο σημείο να έχει γίνει σημείο αναφοράς και χωρίς να υπάρχουν μυστικά γι'αυτόν τον σκύλο. Το στάνταρτ μίας φυλής-ράτσας είναι ένα είδος συνταγματικού κανόνα που δεν διαφοροποιείται με το πέρασμα του χρόνου και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί η να διαφοροποιείται όπως εμείς θέλουμε.

Το έχει πει ο ήδη ο Solaro : « Το Πόιντερ δεν είναι όπως το θέλω εγώ η πως το εννοεί π.χ. ο πρόεδρος ενός πόιντερ ομίλου η ακόμα όπως το επιθυμεί ο καθένας από εμάς. Το πόιντερ είναι όπως το προσδιορίζει το στάνταρτ της φυλής». Τι πράγμα είναι το πόιντερ και γιατί το προτιμάμε .

Θα βοηθηθούμε αν τρέξουμε στην ιστορική αναδρομή της ράτσας καθώς και στις καταγωγές της. Έρχονται στο μυαλό μου τα βασικά γραπτά του Arkwright. «Οι εργασίες και οι επιλογές μας γινόντουσαν πάντα μέσα σ' αυτά τα εδάφη ( τα moors= λοφοειδή εδάφη με πολλά ρείκια) μαζί με αυτό το συναρπαστικό θήραμα τις πέρδικες Grouseς , που σε αντίθεση με τις πεδινές ήταν λιγότερο συνεργάσιμες». Ας γυρίσουμε στο σημείο να δούμε , αν το πόιντερ πρέπει να το αξιολογήσουμε σαν ένα σπεσιαλίστα και μόνο και όχι σαν ένα σκύλο εργασίας γενικού τύπου. Αυτά που κοιτάμε σε ένα πόιντερ είναι.

Ο τρόπος κίνησης – Τρόπος που κρατάει το κεφάλι του – Η έρευνα – Η δραστηριότητα πάνω στο έδαφος που ψάχνει - ¨όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν πριν την φέρμα – Η φέρμα – Η κατάληξη¨, ποντάρισμα – Η εργασία με το ζευγάρι του και η συναίνεση.

Όλα αυτά προέρχονται από την κατασκευή των σωματικών χαρακτηριστικών και συμπεριφορών του πόιντερ. Μάτια προεξέχοντα (μετωπικά τόξα πολύ έντονα) Ελαφριά σκελετική κατασκευή του κεφαλιού (προφίλ με συγκλίνοντες άξονες) Έλλειψη παχυσαρκίας ( λεπτότητα του δέρματος) Έντονη κινητική ευαισθησία και υπερδιέγερση.

Την ίδια κινητικότητα του πόιντερ , την βρίσκουμε και σε ένα καθαρόαιμο αραβικό άλογο, την ίδια λεπτότητα δέρματος , μάτι με ίδια έκφραση με αυτή του πόιντερ κ.λ.π. Η ζωή με έναν τέτοιο σκύλο αυτής της ράτσας αποκαλύπτει τόσο την έμφυτη εξυπνάδα του Πόιντερ , όσο και την παράξενη ικανότητα του να λύνει με επιτυχία τα προβλήματα που παρουσιάζονται.
Το μέσο Πόιντερ δεν «χρειάζεται» τους ανθρώπους , αλλά απλά τους αποδέχεται. Εάν ήταν δυνατόν να ρωτήσετε ένα Πόιντερ σας μήπως χρειάζεται κάποια βοήθεια , η απάντηση του ίσως ήταν ¨Μπορώ να τα καταφέρω και μόνο μου πολύ καλά , σας ευχαριστώ¨.



Η ιστορία του πόιντερ

Για αυτούς που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουν την ιστορία του πόιντερ, πρέπει να ανατρέξουν πίσω στην ομάδα Μαστίφ.Οι απόγονοι αυτής της ομάδας , περιλαμβάνουν πολλές από τις ράτσες φέρμας , ράτσες που βρίσκουν πιο διασκεδαστική την χρήση των οσφρητικών αισθήσεων από την όραση. Δημοφιλής αλλά αντιφατική γνώμη έχει επηρεάσει πολλούς να πιστεύουν ότι όλες οι κυνηγετικές ράτσες έχουν την καταγωγή τους στην Ισπανία και ότι το Πόιντερ , 'όπως αναπτύχθηκε στην Μ Βρετανία , οφείλει την προέλευση του στο ισπανικό Πόιντερ , το Perdiguero de Burgos. Πάντως πολλοί από τους οπαδούς επιζητούν την διαφορά .

«Το Πόιντερ και οι προκάτοχοι του» που έγραψε ο Γουίλιαμ Αρκράιτ από το Σάτον Σκαρσντέιλ κοντά στο Τσέστερφιλντ, είναι το πιο αποδεκτό έργο παγκοσμίως για την εξέλιξη της ράτσας των Πόιντερ. Κατά την διάρκεια της συγγραφής του έργου του , ο Αρκράιτ ενώ παραδεχόταν πλήρως την ύπαρξη του Ισπανικού Πόιντερ στην Αγγλία, ισχυρίστηκε ότι η επιρροή του ισπανικού σκύλου είχε λίγη , αν όχι ελάχιστη επίδραση στην εξέλιξη της εκλεκτής του ράτσας. Ο Αρκράιτ όχι μόνο απορρίπτει τον ισπανικό σκύλο σαν πρόγονο του Πόιντερ, αλλά αμφισβητεί ακόμη σαν τόπο καταγωγής του την Ισπανία.

Τελικά και αντίθετα με ότι έχει γίνει εύκολα αποδεκτό από πολλούς θεωρητικούς , η έρευνα έχει αποδείξει ότι το Γαλλικό Πόιντερ είχε εγκατασταθεί στην Αγγλία-Γαλλία πολύ πριν από το Ισπανικό Πόιντερ. Επιπλέον , αυτά τα σκυλιά που βρίσκονται ακόμη πολύ συχνά σε ολόκληρη την Αγγλία , έμοιαζαν πολύ περισσότερο με τα σημερινά Πόιντερ παρά με τα Ισπανικά σκυλιά.
Ίσως το ερώτημα καταγωγής του Πόιντερ δεν θα απαντηθεί ποτέ ικανοποιητικά , αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γονίδια των προγόνων του είναι σίγουρα διαφορετικά. Οι ιστορικοί που ασχολούνται με τις ράτσες γνωρίζουν ότι χρειάσθηκαν τέσσερις τουλάχιστον διασταυρώσεις με άλλες ράτσες για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του πόιντερ όπως το ξέρουμε σήμερα. Οι τέσσερις ράτσες που απαιτήθηκαν για τη διασταύρωση είναι το Γκρέιχουντ, το Μπλαντχαουντ, το Φοξχουντ, το Μπουλ Τεριέ. Από αυτές τις διασταυρώσεις βέβαια έχει προκύψει και ένας αριθμός προβλημάτων που ακόμη και σήμερα ταλαιπωρούν το Πόιντερ.

Παρά τα οποία προβλήματα , η ράτσα Πόιντερ σχηματίστηκε ταχύτητα και το μέλλον της διαγράφηκε λαμπρό προς τη σωστή κατεύθυνση από τα αριστοκρατικά ονόματα που έδιναν στους εκπροσώπους της ράτσας , όπως Λόρδος Λιτσφιλντ, Δούκας του Κίνγκστον, Λόρδος Μέξμπορο και κόμης του Λοντερντέιλ, έτσι για να ονομάσουμε μερικά.





Τέσσερα παλαιά σκυλιά είναι γενικά αποδεκτό ότι αποτέλεσαν το θεμέλιο για όσα στη συνέχεια επρόκειτο να θεωρηθούν συνεχιστές της ράτσας . Το Μπρόκτονς Μπάουνς, το Στέιτερς Μέιτζορ, το Χουάιτχαους Άμλετ και το Γκάρθς Ντρέικ, ήταν τα ονόματα που κυριάρχησαν στους κύκλους των πόιντερ. Τελικά τα βρετανικά εκτροφεία παρήγαγαν ένα κομψό ζώο , με εντυπωσιακά χρώματα, με εξαιρετική ισορροπία και αναλογίες. Αποφασιστική σημασία είχε η ικανότητα του να εκτελεί εντολές στην ύπαιθρο.

Είναι ένας επίμονος κυνηγός πρόθυμος να εκπληρώσει τις ανάγκες οποιασδήποτε εργασίας του έχει ανατεθεί. Περιγραφές όπως «υπόδειγμα των κυνηγετικών σκυλιών» και «κυνηγετική μηχανή χωρίς σταμάτημα» αντηχούσαν σε όλους τους λόφους , μεταδιδόμενες καθαρά και δυνατά σε όλη την Ευρώπη και πέρα από τον Ατλαντικό ωκεανό στην Αμερική. Πόιντερ υπάρχουν σε διάφορους χρωματισμούς και παρά ότι οι βούλες φαίνεται να μοιάζουν , τα σημάδια κάθε Πόιντερ είναι μοναδικά.

Ενα εκαιρετικό παράδειγμα της ταχύτητας και της αντοχής του Πόιντερ προέρχεται από την εργασία στην ύπαιθρο. Λέγεται πώς η αιτία που το Πόιντερ είναι τόσο πετυχημένο στην ύπαιθρο είναι ότι καλύπτει πάρα πολύ έδαφος κατά την διάρκεια του κυνηγιού. Πολλοί εκτιμούν ότι η κάλυψη 160 χιλιομέτρων σε μία μέρα κυνηγιού δεν είναι ασυνήθιστη. Αυτό σε συνδιασμό με τον συχνά αστείρευτο ενθουσιασμό της ράτσας για εργασία , μπορεί να καταλήξει ότι ο σκύλος ίσως γίνει ανεξέλεγκτος .
Κατόπιν αυτού , ο ιδιοκτήτης του πρέπει να είναι πάντοτε ένα βήμα μπροστά από τον σκύλο του και να τον κρατά υπό έλεγχο.

Τα Πόιντερ δεν αποτελούν την καλύτερη επιλογή σαν σύντροφοι γι' αυτούς που ζούν σε διαμέρισμα είτε σε πόλη . Έχουν χρειαστεί εκατοντάδες χρόνια για να γίνει το Πόιντερ ένα σκυλί με μεγάλη ακτίνα δράσεως, ιδιαιτέρως ενεργητικό και ο περιορισμός του σε μικρούς χώρους για μεγάλα διαστήματα είναι πολύ πιθανόν να μετατρέψει το σκυλί σας σε ένα νευρωτικό . άτακτο και δυστυχισμένο πλάσμα.





Giorgio Cuberti

«Η επιλογή είναι η πάλη» Η ζωή , οι αγώνες , τα πάντα είναι συναγωνισμός και δεν υπάρχει χώρος για τους αδυνάτους. Fauno , Vudu, Erodoto, Atom , Ardito, Axel, Ippokrate, Asso και τόσα άλλα σκυλιά βγαίνουν στην επιφάνεια της μνήμης , που δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει την φυσιογνωμία του καθενός. Είναι πρωταθλητές που χαρακτήρισαν την εποχή του , που άνοιξαν στο πόιντερ τις σελίδες των διακεκριμένων καταλόγων των πιο σπουδαίων διεθνών εκδηλώσεων.

Είναι ικανά να δώσουν και το αίμα τους για τις πέρδικες, αποτυπώνοντας πάνω στην πέτρα την κόκκινη πατημασιά τους , ενώ γίνονται ευαίσθητα στις λάσπες και τις καλαμιές τις καλυμμένες από νερό , όπου κρύβονται τα μπεκατσίνια στεφανωμένα με την κορόνα του βασιλιά. Προχωράνε σιωπηλά όπως κάνουν τα πνεύματα και μοιάζουν ριπές του ανέμου γιατί είναι γιοι “DEL VENTO “ του αέρα.
Στο κυνοτροφείο έχω 300 σκυλιά περίπου, ζουν όλα μαζί και τρώνε συνολικά περίπου 2 χιλιάδες τόνους κρέατος τον χρόνο. Μα δεν υπάρχουν προβλήματα στην μεταξύ τους συμβίωση και στα κουτάβια. Τα μικρά πρέπει να έχουν την ικανότητα να επιβιώσουν και η μητέρα πρέπει να κατέχει τα προτερήματα της μητρικής φροντίδας. Πριν γεννήσει ορίζει το χώρο της , επιτίθεται εναντίον όλων , τους δίνει να καταλάβουν πως δεν μπορούν να υπερβαίνουν εκείνα τα όρια.
Αυτά είναι τα αληθινά ορμητικά θηλυκά , που γεννάνε σκυλιά με ορμή. Αυτή είναι η επιλογή και η επιλογή είναι ζωή. Τα σκυλιά δεν πρέπει να ζούνε στο τσιμέντο αλλά στο χώμα. Το τσιμέντο καταστρέφει και μολύνει.

Πώς διαλέγω ένα κουτάβι, δεν ξέρω ακριβώς . Πολλές φορές κοιτάζω αν υπάρχουν ιδιαίτερα σημάδια που μου θυμίζουν σκυλιά του παρελθόντος, μία κηλίδα μία ρυτίδα Κάθε πόιντερ είναι ένα σύμπαν. Υπάρχει το μικρό που είναι ντροπαλό και εξελίσσεται σε επιθετικό και το αντίθετο.
Το καλό προέρχεται από το καλό. Το πόιντερ πρέπει να βγαίνει στο φυσικό περιβάλλον όταν είναι ενός έτους , γιατί αλλιώς χάνεται πίσω από ανοησίες και μαθαίνει να λεπτολογεί. Το μοναδικό πρόβλημα της φυλής είναι η επιθετικότητα μέσα στο κυνοτροφείο. Μια επιθετικότητα που δεν μπορούμε να απαλλαγούμε γιατί είναι αποτέλεσμα της επιλογής της φυλής που πρέπει να έχει μαχητικότητα. Το σκεπτικό είναι ένα , η ζωή είναι ένας συναγωνισμός , όποιος δεν ξεχωρίζει , όποιος δεν αντέχει πεθαίνει, ζεί μόνο ο καλύτερος.

Ο αγώνας είναι συναγωνισμός . Είναι πόλεμος μεταξύ δύο σκυλιών. Εάν το ένα είναι πιο γρήγορο υπερέχει του άλλου , του κλέβει το έδαφος . το μηδενίζει, το αναγκάζει να ακολουθεί. Εάν θέλουμε ένα πόιντερ να τραβάει και να φερμάρει απότομα , πρέπει να επιλέξουμε για επιθετικότητα. Στο τέλος πρέπει να επιλέξουμε την δύναμη της μύτης , γιατί η ταχύτητα χωρίς μύτη είναι κατάρα.





Pino Dellatore

Ο κυρίαρχος του αέρα. Η φύση και ο άνθρωπος δημιούργησαν αυτή την ράτσα κατά τον τελειότερο τρόπο. Είναι το αριστούργημα. Είναι η έμπνευση του μεγάλου καλλιτέχνη . Είναι ο ιδεώδης σκύλος κάθε κυνηγού. Όλα αυτά που υπάρχουν στο πόιντερ μας δίνουν να καταλάβουμε , ότι κάθε ξεχωριστό τμήμα του σώματος του είναι κατασκευασμένο κατά τα τέτοιον τρόπο , ώστε να τίθεται σε λειτουργία με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια και με την μεγαλύτερη απόδοση.

Ένα πόιντερ, μπορεί να καλπάζει μία ολόκληρη μέρα , αλλά στους αγώνες , ο χρόνος που χρειάζεται για να συναντήσει το θήραμα του είναι λίγο πιεστικός. Ένας καλός και γρήγορος καλπασμός , δεν είναι δυνατόν να γεμίσει το σακίδιο με πολλά θηράματα. Αλλά όμως ένας μέτριος σε ποιότητα και ταχύτητα καλπασμός , δεν μπορεί ποτέ να δημιουργήσει ένα πόιντερ με ποιότητα.

Έτσι το πόιντερ έχει τον δικό του τρόπο να καλπάζει ,που του δημιουργεί την τυπικότητα και την αποτελεσματικότητα και γι' αυτό είναι διαφορετικός από τους άλλους τύπου καλπασμούς. Ο τρόπος που κρατάει την μύτη και το κεφάλι, είναι ψηλά , είναι κυρίαρχοι του αέρα. Η δράση του πρέπει να είναι συνεχής , διαρκής, σε υψηλά επίπεδα . Η συνεχής αυτή συμπεριφορά , δημιουργείται στο πόιντερ από την θέληση του να βρει θήραμα. Είναι μεγάλο προσόν να φερμάρει απότομα κι' από απόσταση. Το ποντάρισμα είναι αυτό που χαρακτηρίζει ένα πόιντερ. Προχωρεί κοφτά και δυνατά , με πολύ μικρές μετατοπίσεις .

Κατ' εμε όλες οι κινήσεις του πόιντερ μοιάζουν να υπόκεινται σε μία μυστηριώδη έλξη προς το θήραμα , συνδεόμενες μεταξύ τους με μία κλωστή. Πράγματι μόνο σε αυτόν τον σκύλο συμβαίνει αυτό. Κάθε φορά με διαφορετικές συνθήκες , πρέπει να το εξαναγκάζουμε να δημιουργήσει, την αποφασιστικότητα , την έντονη κινητικότητα, την υπεροχή της δύναμης , ακόμη και την υπερβολή, που όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά της φυλής.
Αντιθέτως , δεν πρέπει ποτέ να υπάρχουν σ' αυτόν , η διστακτικότητα , σύνεση , η δειλία και η μαλθακότητα.

Συμβαίνει συχνά , όταν απομακρύνεσαι από προηγούμενες εμπειρίες σου , προσθέτοντας συγχρόνως γνώσεις και πληροφορίες , να μεγιστοποιείς η αντίθετα να ελαχιστοποιείς το μύθο και τη σημασία της εκτροφής. Υπάρχουν εκτροφές (εκτροφές με την έννοια της οικογένειας αίματος) που είναι ικανές να εκφραστούν , για ορισμένο χρονικό διάστημα , με διακρίσεις στα αποτελέσματα και με υψηλό επίπεδο.
Η τύχη , δηλαδή οι γενετικοί συνδυασμοί που κρύβουν τέτοιες επιτυχίες , είναι ένα στοιχείο που διαφεύγει από κάθε επιστημονική ανάλυση. Όμως η επανάληψη των καλών αποτελεσμάτων δεν είναι τυχαία , από μια συγκροτημένη επιλογή μετά από επιμονή σε συγγενή αίματα , προκαλούμε την ανανέωση των επιθυμητών καλών στοιχείων . ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ.

Αν βρούμε την φλέβα χρυσού δεν πρέπει με τίποτε να την αφήσουμε , είτε απομακρυνόμενοι πολύ είτε εμμένοντας συγγενικά, γιατί κινδυνεύουμε να την στειρώσουμε.

Η συνάντηση των γονιδίων δύο μεγάλων γεννητόρων , της Lucanie Milla ( μητέρα της Arlete del Guercio και γιαγιά της Glenda και Greta) και του Edo del Azor ( πατέρας του Khim και παππούς των τρομερών αδερφών Kandar , Kok, Kae,Kilt , Kimbay) είναι υπεύθυνη για την μεγάλη επιτυχία των DELLA CISA. Αυτά τα δύο σκυλιά ήταν τα καλύτερα ανάμεσα στα καλύτερα της Ιταλικής εκτροφής , έχοντας συγχρόνως μελετημένη πρόσμιξη από αίματα Harley και των Valesia . Αυτό το ζευγάρωμα της Mila και του Edo προέκυψε η φλέβα χρυσού που σας έλεγα, την οποία προσπαθώ να διαφυλάξω αλλά και να εμπλουτίσω τη γενετική της κληρονομιά , παίρνοντας νέο αίμα βήμα – βήμα έχοντας πάντα το ένα πόδι εξασφαλισμένο.

Ο πραγματικός πλούτος μίας φυλής είναι η σύγχρονη παρουσία πολλών οικογενειών αίματος (εκτροφών) , σταθεροποιημένες η κάθε μία με τον δικό της γενετικό κώδικα. Και αυτό γιατί , παρά την προσοχή , με την οποία θα το χειριστούμε , μπορεί να κάνει κάτι ,τη φλέβα χρυσού να χαθεί ανά πάσα στιγμή.

Διάλεγα πάντα για αναπαραγωγή , θηλυκές με πολύ σίγουρα φυσικά προσόντα , τυπικές μορφολογικά και τις έδινα σε διάφορους επιβήτορες . Την επιλογή των γεννητόρων την έκανα πάντοτε με βάση την πληρότητα στο σύνολο των αρετών τους και όχι την εξαιρετικότητα λίγων αρετών. Το τερραίν είναι αυτό που αποδεικνύει την καλή κατασκευή του σκύλου και όχι το αντίθετο. Δεν ξεχνάω ποτέ τον μορφολογικό τύπο (ομορφιά) αλλά δεν έκανα την εκτροφή μου γι αυτή. Οι σωστοί άξονες κρανίου και η σωστή έκφραση μου αρκούσαν.

Γι αυτόν που αγαπάει την εκτροφή το όνειρο δεν σταματάει ποτέ! Δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτε περισσότερο από τους θεούς.





Franco Zurlini

Στην ερώτηση " Τι είναι το πόιντερ" απαντώ πάντα στερεότυπα στις πολλές φορές που μου έχει τεθεί.
Το πόιντερ είναι ένα.... ΜΠΡΑΚ και προέρχεται από ένα μπράκ του 1700 γόνος εξαίρετων Ηπειρωτικών μπράκ , ικανό σε κάθε θήραμα , σε κάθε τόπο και σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.

Κληρονόμος εξαίρετων οσφραντικών ικανοτήτων και διορατικότητας που δια μέσου των αιώνων υπηρετεί απόλυτα το τουφέκι. Ισπανοί . Γάλλοι , Ιταλοί, Πορτογάλοι , διεκδικούν τις ρίζες του όλοι με κάποια επιχειρήματα αλλά κανείς να μην εμφανίζει την αλήθεια .

Το πόιντερ αν θέλετε είναι η εξύψωση του μπράκ. Είναι μία έχοντας από κάτω τέσσερα πόδια , τέσσερα καταπληκτικά πόδια στην υπηρεσία αυτής της καταπληκτικής μύτης. Εδώ θα ήθελα να πω μερικά πράγματα και ίσως φανώ περίεργος . Ο σκύλος λέγεται πόιντερ, σημαίνει απλά δείκτης από την Αγγλική λέξη "to point" που σημαίνει δείχνω και να μην ξεχνάμε ότι οι Άγγλοι ονομάζουν πόιντερ όλα τα μπράκ.

Επίσης αναφέρει ο Σολάρο , το πόιντερ είναι ιδανικός κυνηγετικός σκύλος για εκτενή εδάφη στα οποία μπορεί να καλπάσει και να αναπτύξει την ταχύτητα του. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον μεγάλο δάσκαλο, τόσο όμως ώστε να με αφήσει να αποπειραθώ να χαρακτηρίσω την άποψη του αυτή παράλογη και δεν μπορώ να κάνω τίποτε λιγότερο από το να αναλύσω αυτόν τον παραλογισμό, σαν να λέμε δηλαδή ότι αυτός που είναι ικανός να πάει γρήγορα δεν μπορεί να πάει σιγά η επίσης ότι έχει την ικανότητα να συμπεριφέρεται το ίδιο στα δύσκολα εδάφη, ειδικά στα πυκνά. Eγω ξέρω ότι το πραγματικό πόιντερ κυνηγά οποιοδήποτε θήραμα σε οποιοδήποτε έδαφος χωρίς πρόβλημα .

Όταν ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιούν αυτό τον σκύλο μόνο σε εκτενή εδάφη διότι δεν είναι ικανός να μετριάσει την ταχύτητα του και να συμπεριφερθεί ανάλογα στα πυκνά και στο δάσος. Όλες αυτές οι ηλιθιότητες έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι στο πραγματικό κυνήγι ένα πόιντερ ελαττώνει την ταχύτητα του στο βουνό πχ για να προσαρμόσει την ερευνά του στο έδαφος και στις διάφορες συνθήκες , τότε δεν είναι πόιντερ. Πόιντερ όμως είναι και έξυπνο.
Πόιντερ όμως δεν είναι , μόνο όταν δεν συμπεριφέρεται σύμφωνα με τα πρότυπα της φυλής του και όχι όταν κόβει ταχύτητα για να προσαρμόσει την ερευνά του και το κάνει αυτό γιατί δεν είναι βλάκας !

Και τέλος για όποιον πιστεύει ακόμη ότι το πόιντερ δεν κυνηγά παντού και όλα τα θηράματα , δεν εκπλήσομαι γι' αυτόν που τα γράφει , αλλά γι' αυτόν που τα διαβάζει και δεν τον στέλνει στο διάβολο.
Κλείνω επανερχόμενος στο κυρίως θέμα μας . Το πόιντερ είναι ένα εκπληκτικό μπράκ γεννημένο για να υπηρετεί το τουφέκι και δεν θα έχει λόγο ύπαρξης πλέον όταν δεν θα μπορεί να το κάνει η όταν δεν υπάρχει τουφέκι να υπηρετήσει.

Πέππας Γιώργος

Βιβλιογραφία
Πόιντερ Ρισάρ Μποσάν
Πόιντερ Pino Dellatore
Giorgio Guberti
Περιοδικό ΟΚΑΔΕ
Il pointer moderno Felice Steffenico
WEB Site English pointer UK
Web Site Pointer Point Italy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου