Μετά τη βροχή, κατά τις πέντε το απόγευμα, είναι η καλύτερη ώρα για να πετύχεις τις πέρδικες! Τα πουλιά έχουνε βγει ψηλά, στα βράχια και στις πέτρες που «στραγγίζουν» εύκολα. Φουσκώνουν και ψειρίζονται στον απογευματινό ήλιο που έχει ξαναβγεί, σαν να θέλουν να διώξουν και το τελευταίο μόριο υγρασίας από πάνω τους.
Αλλες πέρδικες έχουνε βγει στην άκρη των χωματόδρομων, εκεί που μαζεύεται το ψιλό χαλικάκι και έχει στέγνα. Στον παραμικρό θόρυβο απομακρύνονται ταχύτατα η μία πίσω από την άλλη, ξέροντας ότι είναι ακάλυπτες και ευάλωτες στους κινδύνους, πιο πολύ στις κουφογερακίνες και τα ξεφτέρια.
Η πρώτη αντίδραση στο πλησίασμα του κινδύνου είναι η ακινησία. Ανάλογα ακολουθεί γρήγορο περπάτημα και ανέβασμα στον όχτο ή απαλό πέταγμα προς τα κάτω, στο χάος... Θα κάνουν μια τεθλασμένη πορεία και θα πιάσουν πολύ πιο πάνω από εκεί που αρχικά υπολογίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου